Ieder jaar krijgen tussen de 700 en 900 vrouwen de diagnose baarmoederhalskanker. Een zeldzame diagnose, maar met diepe impact. Zo diep, dat jaarlijks zo’n 25 vrouwen jonger dan 45 eraan overlijden. En afgelopen jaar kreeg een van mijn vriendinnen dit bericht. Dat nieuws heeft alles veranderd.
Daarom ga ik 42,2 kilometer rennen – uit pure onmacht, met woede en voor hoop. Niet omdat ik hardlopen leuk vind (sterker nog, ik háát het), maar omdat zij al vier jaar lang aan het strijden is. Dan is 42,2 km vloeken, zweten, tieren en puffen wel het minste dat ik kan doen. Stichting Olijf heeft haar heel veel steun gegeven. En daarom is elk rondje dat ik loop is een stap dichter bij geld voor Stichting Olijf. Voor haar is het te laat, maar misschien kunnen we anderen nog een toekomst geven.
We weten allemaal dat deze 42,2 kilometer de ziekte niet van de aardbodem zal laten verdwijnen. Want als we kijken naar de twee zwaargewichten in de ring: ‘Baarmoederhalskanker’ versus ‘Roos Bitterlin’, weten we natuurlijk allemaal dat ik nog geen deuk in een pakje boter ga slaan. Daarom heb ik jullie nodig. Want iedere euro is er één. Wil je me helpen?