Marathon voor Ronald mc Donald kinderfonds

Op 25 juli 2022 werd onze zoon Morris geboren, als kersverse ouders werden wij gelijk geconfronteerd met het feit dat een bevalling niet altijd soepel verloopt.Morris had namelijk het Meconium Aspiratie Syndroom opgelopen (zijn longen zaten vol met meconium waardoor hij zelf nauwelijks kon ademen).

Meteen belandden wij in een rollercoaster en Morris kreeg op de NICU (Neonatale Intensive Care) afdeling van het Isala in Zwolle de zorg die hij nodig had. Geweldige afdeling overigens, met toppers van verpleegkundigen en artsen, welke (ondanks alle onzekerheid en spanning) super goed zorgen voor kind en ouders.

Ontzettend spannende dagen hebben wij meegemaakt, niet wetende of de kleine strijder het zou redden. Gelukkig zagen we Morris beetje bij beetje opknappen en waren we, doordat we konden verblijven in het Ronald mcDonald Huis, erg dichtbij hem. Nooit eerder had ik erbij nagedacht hoe ontzettend belangrijk dit concept is. Een fijne, rustige plek welke comfort en privacy biedt en ook nog eens op loopafstand van je kindje die op de intensive care ligt, waardoor je bij hem/haar kunt zijn wanneer je wilt, met super fijne vrijwilligers die dag en nacht voor je klaar staan. Een mooie comfortabele kamer met goede bedden, waardoor je die paar uurtjes dat je slaapt, wel lekker ligt.

Ten tijde van ons verblijf (3,5 week) bedacht ik het: ‘ik ga marathon lopen’, dit stond altijd al op mijn ‘bucketlist’, maar nog niet uitgevoerd omdat ik niet wist voor welk doel ik dit moest gaan doen. Meteen werd het me duidelijk, ik ga rennen voor het Ronald mcDonald kinder fonds. Het werd het mij namelijk duidelijk dat dit concept nooit mag stoppen en er veel geld voor nodig is om dit in stand te houden!

Eindelijk is het zover, de inschrijving is voltooid op zondag 15 oktober 2023 ga ik de hele marathon lopen in Amsterdam en probeer ik zoveel mogelijk geld op te halen voor dit geweldige doel!

Strijden tot het einde! Tijd is niet belangrijk, maar opgeven is zeker geen optie! Net zoals Morris, hij liet mij ruim een half jaar geleden namelijk echt zien wat strijden was en dat opgeven nooit een optie is!