In 2016 liep ik voor het eerst de Dam tot Damloop. Voor iemand die al ruim 40 jaar basketbalt was een hardloopwedstrijd van 16,2 km best een ding, daar gebruik je echt hele andere spieren voor..... Ik kwam steeds een stukje verder tijdens het trainen in de zomermaanden en in 2016 durfde ik het aan. En het lukte! Helemaal enthousiast geworden door de kick die je hiervan krijgt, liep ik 'm in 2017 nog een keer.
En toen kwam 2018. Het jaar waarin zowel mijn partner Sandra als ik ernstig ziek werden. Allebei kanker, in mijn geval baarmoeder- en eierstokkanker. Toen mijn diagnose werd gesteld en een oncoloog tegen me zei dat blijven sporten goed voor je is, óók tijdens de chemokuren, zei ik meteen dat ik hoopte ooit weer de Damloop te kunnen rennen. Dat was mijn doel om naartoe te werken.
Dus tussen de chemobehandelingen door heb ik getraind, zowel met basketbal als met hardlopen. Met het gevoel van metalen platen in mijn benen die niet vooruit wilden en een kop als een boei na twee keer heen en weer rennen, heb ik meegedaan aan de basketbaltrainingen en -wedstrijden en ben ik op een lager pitje blijven hardlopen. Bij lange na niet op het niveau van daarvoor qua conditie en spieren, maar ik sportte!
Het sporten hielp mij enorm met het fysieke herstel van de operaties en de chemobehandelingen maar ook in de psychische verwerking van het hebben (gehad) van kanker. Wat ik destijds niet wist, is dat Stichting Olijf bestaat die vrouwen met gynaecologische kanker kan ondersteunen op vele verschillende manieren. Met goede informatie over de verschillende gynaecologische kankersoorten en de behandelingen, het bijdragen in de verbetering van de kwaliteit van zorg, voorlichting en ervaringsverhalen van lotgenoten en de mogelijkheid om contact te leggen met een lotgenote om je eigen verhaal en zorgen te delen, vragen te stellen en/of informatie te krijgen. Net wat een vrouw nodig kan hebben in een dergelijke situatie.
Toen ik uiteindelijk kennismaakte met Stichting Olijf, heb ik me meteen als vrijwilliger aangemeld en werk ik sinds begin 2020 bij de lotengenotentelefoon, ben ik buddy voor verschillende vrouwen, denk ik mee met activiteiten m.b.t. kwaliteit van zorg en zo nog wat meer hand- en spandiensten. Alles om te proberen dat kleine beetje verschil te maken voor vrouwen in vergelijkbare situaties.
Inmiddels was ik zodanig goed op weg qua hardlopen, dat ik me in het voorjaar had opgegeven voor de Dam tot Damloop die op zondag 19 september 2021 zou plaatsvinden.
En omdat hardlopen nog steeds niet vanzelf gaat en ik echt nog wat te doen had/heb qua trainen om 16 km te kunnen volhouden, wilde ik mezelf nog meer stimuleren door me te laten sponsoren en zo geld in te zamelen voor Stichting Olijf. Om zo een piepkleine bijdrage te kunnen doen om Olijf nog meer bekendheid te geven en zo meer vrouwen te kunnen helpen. Veel mensen hebben me daarbij al geholpen met een mooie bijdrage, waarvoor heel veel dank!
Helaas is de Dam tot Damloop intussen afgelast. Maar mijn doel blijft staan en dus loop ik zaterdag 18 september alsnog de 16,2 km, maar nu in een "Deur tot Deurloop" in mijn eigen omgeving.
Mocht ook jij Olijf nog willen steunen, dan kan dat nog tot 24 september via deze link. Dat zou super zijn!
Groetjes Jolanda
Doneer nu 
