Mijn verhaal
Een paar jaar geleden bleek dat een kindje krijgen voor mij niet vanzelfsprekend is. Tot mijn grote schrik bleek ik in de vervroegde overgang te zijn en was mijn eicelvoorraad al bijna helemaal uitgeput. Na diverse pogingen met IUI, IVF en ICSI in binnen- en buitenland, kreeg ik de stempel ‘uitbehandeld’. Daarna zijn mijn man en ik een eiceldonatie traject gestart in een kliniek in Portugal. Ook dat bleek weer een grote uitdaging, maar uiteindelijk werd ik dan toch zwanger! We konden ons geluk niet op, maar bleven ook angstig dat er alsnog iets mis zou gaan.
Tijdens de zwangerschap was ik tot in het derde trimester elke dag misselijk, maar verder leek alles goed te verlopen. Wel kreeg ik enorme last van vocht in mijn benen en was mijn bloeddruk wat aan de hoge kant. Toen ik 31 weken zwanger was, werd ik plotseling heel ziek. We haastten ons ’s nachts naar het ziekenhuis in Roermond en daar bleek dat ik pre-eclampsie had. Mijn bloeddruk was absurd hoog en ook mijn lever en nieren begonnen het zwaar te krijgen. Ik ontwikkelde het HELLP syndroom en werd met spoed naar het ziekenhuis in Maastricht gebracht. Daar kreeg ik te horen dat de situatie levensbedreigend was en dat ons zoontje snel gehaald moest worden. Ik was vreselijk bang dat hij het niet zou redden!
Na de bevalling middels een spoedkeizersnede kwam ons zoontje op de NICU te liggen. Wat leek hij klein en breekbaar! Niets was minder waar want hij bleek gelukkig heel sterk te zijn en werd al na een week naar de afdeling Medium Care in het ziekenhuis van Venlo overgeplaatst. Daar hebben wij een maand met hem op de kamer doorgebracht. Het was heel fijn om dag en nacht bij hem te kunnen zijn, maar we hebben ook met veel angst en bezorgdheid te maken gehad. Nog altijd krijgen we veel ondersteuning voor ons zoontje, maar we hebben geluk gehad: heel gaat ontzettend goed met hem! We beseffen heel goed dat het een stuk slechter had kunnen aflopen en zijn onvoorstelbaar dankbaar.
HELLP-syndroom: Het belang van onderzoek en ondersteuning
Helaas is nog maar weinig bekend over de oorzaak van HELLP-syndroom en is behalve beëindiging van de zwangerschap geen behandeling mogelijk. Bovendien is gebleken dat vrouwen die HELLP-syndroom hebben gehad, een dubbel zo groot berekend risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten hebben. Daarom is medisch onderzoek en het ondersteunen van patiënten heel belangrijk!
Kustmarathon Zeeland
Om geld in te zamelen voor de HELLP Stichting en zo ook andere vrouwen te steunen, wil ik in 2024 de Kustmarathon van Zeeland lopen (de wandelmarathon). Ik wil hiermee eveneens goed aan mijn gezondheid werken, om er zo lang mogelijk voor mijn zoontje te kunnen zijn. Hij verdient een gezonde, sterke moeder.
Help je mee met de strijd tegen HELLP?
Deelnemen aan deze geefactie 
Doneer nu 
