De situatie voor (huis)dieren in de regio Castilië-La Mancha is voor veel van hen verschrikkelijk. Honden in containers, vastgebonden in een leeg zwembad achtergelaten, aangeschoten, zo kunnen we doorgaan.
In 1989 werd een non-profit organisatie opgericht, de belangrijkste doelstelling was en is om voor gezelschapsdieren te vechten tegen verwaarlozing, achterlating, en krijgenmishandeling en het verzachten van de gevolgen daarvan voor de dieren.
In de shelter worden de mishandelde en achtergelaten dieren van Albacete opgevangen. Zij hebben naast onderdak, voedsel, veterinaire zorg en liefde nodig. Velen zijn erg bang als gevolg van verwaarlozing en misbruik. De honden verblijven in kennels, ze hebben dringend een thuis nodig, moeten leren dat mensen te vertrouwen zijn. Bezoekers lopen veel honden voorbij, en ze verdienen dit niet. Ze hebben een verleden van mishandeling en kunnen niet direct hun vertrouwen geven. Ook de omstandigheden in de shelter moeten veranderen, betere kennels voor de honden staat hoog op het verlanglijstje. Het is noodzakelijk dat de shelter elke dag weer grondig wordt schoongemaakt, ook moeten de honden elke dag hun voedsel, water en eventuele medische zorg krijgen. De vrijwilligers doen al het mogelijke, ook in de winter want dan kan het verschrikkelijk koud worden. Het water bevriest, de wind is erg koud, terwijl de zomers ontzettend heet kunnen zijn. Er is te veel werk voor de paar vrijwilligers, te veel honden.
De autoriteiten hebben beloofd om het salaris voor twee werknemers die van maandag t/m vrijdag de kennels schoonhouden te betalen. In het weekend zijn alleen vrijwilligers aanwezig. Helaas komen de autoriteiten de afspraken niet altijd na, de werknemers krijgen soms maanden geen salaris. De autoriteiten ondersteunen niet echt de organisatie, ook niet met de campagnes met betrekking tot preventie. Veel moet worden betaald uit donaties, maar er is eigenlijk nooit genoeg geld. In Albacete zijn er niet veel mensen die honden en katten willen helpen. De vrijwilligers betalen vaak zelf voer.
De honden verblijven in kennels van 2,10 x2 meter, de kennels zijn donker en de honden eenzaam. En ze gaan ook zelden wandelen, sommigen zitten al zo lang in een kennel, hun ergste nachtmerrie. Er zijn bijna geen vrijwilligers, niet voor de shelter maar ook niet om de honden in de omgeving te redden. Er zijn geen opvang- en adoptiegezinnen. Mensen die wel willen adopteren kiezen puppy’s of kleine hondjes of ze hebben liever een rashond. Veel honden worden geen blik waardig gekeurd, zij lijken te zijn vergeten.
Het is verschrikkelijk voor de vrijwilligers die er wel zijn om te zien dat er zoveel dieren mishandeld worden, verlaten worden, nooit verder komen dan een heel kleine patio of balkon. Dieren worden uitgehongerd, de weinige vrijwilligers zien veel ellende en moeten proberen daar mee om te gaan. Maar het wordt steeds moeilijker.
Er zal iets moeten gebeuren, op financieel gebied zeker, maar eerder nog met hulp aan de dieren. Zij moeten het meest van allen lijden.
Wilt u helpen?
dierenhulpzondergrenzen.com facebook.com/dierenhulpzondergrenzen