In 2016 kreeg ik zelf lymfeklierkanker, ik was toen 41 jaar en 34 weken zwanger. Het leven van mij en mijn vriend ging op de kop. Tien dagen na de diagnose werden we gelukkig ouders van een kerngezond zoontje en weer een maand later startte mijn eerste chemo. Inmiddels zijn we 5 jaar verder en is de kanker helaas ook drie maal terug gekomen. Kanker is dus een groter onderdeel van ons leven dan we zouden willen.
Ik heb vier jaar lang een dagboek bijgehouden, over het moederschap, kanker, vallen en telkens weer opstaan en alles waarmee je te maken krijgt als je ziek wordt, leuk en niet leuk. Begin dit jaar heb ik mijn dagboek gepubliceerd, in de hoop dat anderen iets aan onze ervaringen hebben. Ik doneer de volledige opbrengst aan drie goede doelen, waaronder het AYA Zorgnetwerk. Om twee redenen, ik heb in mijn (voormalige) werk in het Radboudumc van heel dichtbij gezien hoe belangrijk leeftijdsspecifieke zorg is. Kanker als je net gaat werken, verliefd wordt, een gezin sticht of net gaat studeren, brengt heel andere onzekerheden en vragen mee. Het is zo belangrijk dat daar aandacht voor is. Reden twee: ondanks dat ik net buiten de AYA-leeftijd val, is kanker in een pril gezin een belangrijk AYA onderwerp, terecht. De confrontatie met je eigen sterfelijkheid en een nieuw leven op de wereld zetten is een combi die je echt niet wil, maar toch soms de realiteit is. Alle hulp, aandacht en geld om de zorg nog beter te maken, is welkom. Daarom draag ik graag een steentje bij.
zie voor meer info ook: www.mariskaboshoven.nl