Here we go. On this roller coaster life we know. With those crazy highs and real deep lows.
Dit zijn de eerste zinnen uit het bekende liedje van Danny Vera. Dat het leven een roller coaster is, heb ik afgelopen maanden bij lijve ondervonden.
Bij mijn moeder was de uitslag van het periodieke borst onderzoek niet goed. Er brak een periode aan van behandelingen en herstel. Vrijwel in dezelfde week waarin mijn moeder dit bericht kreeg, werd bij mijn vader ALS gediagnosticeerd. Wat dit met ons gezin deed behoeft denk ik geen toelichting.
Op het werk stond het ook niet stil. We stonden voor een grote personele uitdaging en de recente overname van de apotheek bracht daarbij ook de nodige veranderingen met zich mee.
Het is daarom dat ik in juni even een time-out nodig had. Een periode waarin ik de roller coaster even kon stilzetten en weer even tot mezelf kon komen. Dat heeft me goed gedaan.
Ik ben in die periode gestart met hardlopen. Hierin vond ik een manier om alles van me af te zetten en mijn hoofd leeg te maken.
Helaas raakte ik ondanks het goede opbouw programma geblesseerd en heb ik twee maanden niet kunnen hardlopen.
Gelukkig heb ik mijn trainingsschema weer kunnen oppakken en lijkt mijn doel nog niet uit het zicht.
Op 1 oktober loop ik de 5 km van de #singelloop in Breda. Ik loop deze niet alleen voor mijzelf. Elke stap die ik zet ben ik dankbaar voor het feit dat ik kan lopen en denk ik aan iedereen die door ALS of andere spierziekte niet (meer) kan lopen.
Mijn doel: 5km hardlopen. Een tijd ga ik niet noemen, want zo snel gaat het nog niet. Maakt mij ook niet zoveel uit. Of ik nu als eerste of als laatste over de finishlijn kom, een persoonlijk record wordt het toch wel.