De meeste mensen die mijn ouders en mij kennen, weten dat sport een belangrijk onderdeel is van ons leven. Ze waren/zijn altijd actief met hardlopen, wielrennen, tennissen, skiën en zelfs hele triathlons. Groot was dan ook de schrik toen Mia, 7 jaar geleden, tijdens het mountainbiken door een loslopende hond in haar been werd gebeten en een aantal dagen later zeer kritiek werd op genomen in het ziekenhuis. Door de hondenbeet had ze een vleesetende bacterie opgelopen.
Om de bacterie de baas te worden is Mia het grootste en zwaarste gevecht ooit aangegaan en wonder boven wonder is ze hier uitgekomen. Maar met de nodige chirurgische operaties aan haar been.
Vervolgens heeft ze 4 maanden, in quarantaine, in het Martini ziekenhuis in het Brandwondencentrum gelegen en heeft ze vele huidtransplantatie operaties gehad. Ondanks het feit dat ze een aantal sporten niet meer kan doen, geniet ze weer volop van wielrennen en mountainbiken. Hiervoor ben ik het Martini ziekenhuis zeer dankbaar.
Toen Sjors mededeelde dat we de Marathon van Rotterdam gingen doen (er is inderdaad lichte druk uitgeoefend op me). Leek het mij een mooi idee om dit te koppelen een aan een fundraising voor de Vrienden van het Martini ziekenhuis. Mijn ouders hebben beide de Marathon van Rotterdam meerdere keren uitgelopen (en nee hun tijd ga ik bij lange na niet halen) en in navolging van hun ga ik de dus ook de marathon van Rotterdam lopen op 5 april 2020.
Op dit moment ben ik vol in voorbereiding. Ik zou het geweldig vinden als jullie mij (en Martini Ziekenhuis) willen steunen en elk bedrag wordt zeer gewaardeerd.
Ons motto, acceptatie, geduld en doorgaan!
Mi je bent een van de sterkste vrouwen die ik ken, hou jou!
Jon
Participate in this campaign 
Donate now 
